św. Rajmund z Penyafort, prezbiter

7 stycznia – wspomnienie dowolne

Rajmund urodził się niedaleko Barcelony około roku 1175. Był w tym mieście kanonikiem, po czym wstąpił do zakonu dominikanów. Na polecenie papieża Grzegorza IX wydał zbiór Dekretaliów. Wybrany generałem zakonu dał mu mądre ustawodawstwo. Wśród jego dzieł wyróżnia się Summa casuum, omawiająca dobre i owocne udzielanie sakramentu pokuty. Zmarł w roku 1275.

Modlitwa

Boże, Ty obdarzyłeś świętego Rajmunda wielkim miłosierdziem wobec grzeszników, † za jego wstawiennictwem wyzwól nas z więzów grzechu, * abyśmy w swobodzie ducha pełnili Twoją wolę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Ramon de Penyafort urodził się koło Barcelony w szlacheckiej katalońskiej rodzinie z Penyafort. Po studiach prawniczych w Bolonii wykładał filozofię w Barcelonie. W 1222 wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego. Wraz ze św. Piotrem Nolasco założył w roku 1223 zakon Matki Bożej Łaskawej (Zakon Najświętszej Maryi Panny Miłosierdzia dla Odkupienia Niewolników , mercedarianie), zajmujący się wykupem chrześcijan z niewoli mauretańskiej.
Wezwany do Rzymu został spowiednikiem i doradcą papieża Grzegorza IX. Zebrał wszystkie obowiązujące w jego czasach dekrety biskupów rzymskich w jednym dziele, które Stolica Apostolska zatwierdziła bullą Rex Pacificus. Powstał w ten sposób zbiór prawa kanonicznego (tzw. Decretales Gregorii IX). W 1238 wybrano go generałem dominikanów. Zorganizował studium do nauki języka arabskiego i przyczynił się do rozwoju misji na terenach Afryki Północnej. Zmarł w Barcelonie, mając ok. 100 lat.