bł. Małgorzata Łucja Szewczyk, zakonnica

5 czerwca – wspomnienie dowolne

Urodziła się w 1828 roku w głęboko religijnej rodzinie polskiej w Szepetówce na Wołyniu (obecnie Ukraina). Wcześnie osierocona, znalazła duchowe oparcie w Bogu i Matce Najświętszej. Mając 20 lat, wstąpiła do III Zakonu Franciszkańskiego i złożyła prywatne śluby rad ewangelicznych. Odtąd wiernie szła za Chrystusem drogą ukazaną przez św. Franciszka i odważnie świadczyła miłosierdzie w trudnym okresie niewoli narodowej. W latach 1870-1873 służyła chorym pielgrzymom w Jerozolimie.
Następnie udała się do Zakroczymia. Po odprawieniu rekolekcji pod kierunkiem o. Honorata Koźmińskiego, wynajęła mieszkanie i zaczęła gromadzić ubogie i chore staruszki, którymi opiekowała się z wielkim oddaniem. Gdy przyłączyły się do niej pierwsze kandydatki, zachęcone przykładem jej miłości i ubóstwa, w 1881 roku z pomocą o. Honorata założyła Zgromadzenie, które z czasem przyjęło nazwę Córki Matki Bożej Bolesnej – Serafitki.

Po dziesięciu latach przeniosła się do Galicji. W Oświęcimiu wybudowała klasztor, który stał się Domem Macierzystym Zgromadzenia, ukierunkowanego na służbę opuszczonym i chorym oraz religijne wychowanie dzieci w otwieranych sierocińcach i ochronkach. Była dla sióstr wzorem żywej wiary, bezgranicznego zaufania Bożej Opatrzności i szczególnej czci wobec Matki Bożej Bolesnej. Eucharystia stanowiła źródło jej zapału apostolskiego i ofiarnej miłości. Zmarła w opinii świętości 5 czerwca 1905 roku. W poczet beatyfikowanych zaliczona została 9 czerwca 2013 roku.

Modlitwa

Miłosierny Boże, dzięki Twej łasce błogosławiona Małgorzata Łucja, dziewica, z miłością służyła ubogim i chorym, † spraw, abyśmy za jej przykładem umieli w naszych bliźnich rozpoznawać cierpiące oblicze Twojego umiłowanego Syna * i przychodzili im z pomocą. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

5.06 przypada także wspomnienie św. Bonifacego.